🔥มีเพียง  2 คำตัดสินในโลกนี้ที่เราควรจะเสียใจ คนไทยในต่างแดน 🔥

🔥Only 2 judgements in this world that we should regret 🔥

 

เหตุผลที่ครูนำเรื่องนี้มาพูดในวันนี้ เพราะครูอยากจะปลดล็อกคนไทยหลายๆคน คนไทยในต่างแดน ที่เคยชินติดเป็นนิสัย เอาแต่โทษตัวเอง โกรธตัวเอง ไม่ว่าจะมีเหตุการณ์ใดๆในชีวิต เสนอตัวยอมรับว่าตัวเองผิด เป็นผู้เสียสละ และเก็บมาเป็นความทุกข์ทรมานกับคำตัดสินของผู้อื่น 

 

การที่เราทำเช่นนี้ คนไทยในต่างแดน ถือว่าเราไม่ได้รักตัวเองเลยคนที่รักตัวเองจริงๆจะต้องปกป้องตัวเองให้ออกจากสภาวะเช่นนี้ ปกป้องตัวเองทั้งทางร่างกายและจิตใจ เหมือนกับว่า มีคนจะมาเอามีดไล่แทงเรา เราควรต้องวิ่งหนี แต่กลับกัน กลายเป็นว่าเรากลับคว้ามีดเล่มนั้นมาแทงตัวเราซะเอง

 

ครูอยากให้ข้อคิดว่า คนไทยในต่างแดน การละอายแก่ใจละอายแก่ความผิดที่ตัวเองกระทำไม่ใช่สิ่งที่ไม่ดี แต่เราต้องเลือกให้เป็นว่าเราควรจะละอายต่อคำตัดสินที่มาจากผู้ใด ไม่ใช่ยอมรับจากทุกคำตัดสินจากทุกคนในโลกนี้

 

2 คำตัดสินในโลกนี้ที่เราควรจะเสียใจ (Only 2 judgements in this world that we should regret)
1. คำตัดสินจากศาล ว่าเราคืออาชญากร หรือฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ในสังคมที่มีการบัญญัติชัดเจน เช่น โรงเรียน บริษัท ที่เราทำงานด้วย หากเราทำบางสิ่งบางอย่างผิดทางกฎหมาย กฎเกณฑ์ที่เราทุกคนยอมรับว่าจะอยู่ร่วมกันได้ในสังคมต้องปฏิบัติตามกฎเกณฑ์นี้ เราสมควรที่จะละอายต่อการกระทำของตัวเอง ควรจดจำและใส่ใจแก้ไขพฤติกรรมของตัวเอง 

​

 2. คำตัดสินจากพระเจ้า จากบุพการี พระอรหันต์ หรือผู้ที่มีบุญคุณอันใหญ่หลวงต่อชีวิตของเรา
และนั่นเป็นการละเมิดกฎเกณฑ์ด้านความดีความชั่ว ที่ถูกบัญญัติโดยคำสอนจากพระเจ้าจากศาสนาที่เรานับถือหรือคำสอน จากบุพการีจากผู้ที่มีพระคุณของเรา การที่เราละเมิดกฎเกณฑ์ที่บัญญัติมาจากบุคคลเหล่านี้สิ คนไทยในต่างแดน นี่แหละที่สมควรว่าเป็นสิ่งที่เราควรละอายแก่ใจ ควรจดจำและใส่ใจแก้ไขพฤติกรรมของตัวเอง

​

ครูปรารถนาจะให้บทความนี้เป็นข้อคิดเตือนใจ เตือนสติทุกคน โดยเฉพาะคนไทยในต่างแดนว่า ใครที่มองเราเป็นอย่างไร ตัดสินเราเป็นอย่างไรโดยไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำ มองจากภายนอกแล้วตัดสินเมื่อเราเป็นคนไม่ดี เราเป็นคนน่ารังเกียจ เรามาจากประเทศด้อยพัฒนา ทำให้เรารู้สึกผิด ทุกข์ทรมาน กดดัน เครียด หดหู่ ทุกข์ใจจนกลายเป็นทำร้ายตัวเอง ที่แย่ไปกว่านั้นคนไทยในต่างแดนบางคนเก็บสิ่งเหล่านี้เป็นความเคยชินติดเป็นนิสัย จนรู้สึกว่าทำอะไรก็ผิดไปหมดเป็นเรื่องปกติ 

 

คนไทยในต่างแดน ก่อนที่เราจะรู้สึกผิดขอให้มีสติ หยุดคิด พิจารณาก่อนว่าคำตัดสินของคนเหล่านี้ อยู่ใน 2 ประเด็นข้างต้นที่ครูได้กล่าวไว้หรือไม่ 

 

ถ้าไม่ใช่ ลองตั้งคำถามกับตัวเองว่าเขาเป็นใครเขามีบุญคุณกับเราหรือไม่ ดังนั้นเขามีสิทธิ์อะไรที่จะมาตัดสินว่าเราผิดหรือถูก หรือตัวเขาเองมีความดีความชอบอะไรที่สามารถเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับคนอื่นได้ ถ้าไม่มีเราจะไปฟังเขาทำไม

 

คนไทยในต่างแดน จำไว้นะคะ เราต้องปกป้องตัวเองสุดชีวิตสุดจิตใจทุกวันทุกวินาทีที่ลืมตาตื่นขึ้น อย่าให้ใครมาทำร้ายเราได้อย่างง่ายๆ ตัวเรามีสิทธิ์ ”เลือก” ที่จะเห็นที่จะได้ยิน ที่จะรับรู้ ดังนั้นจงเลือกที่จะได้ยินได้เห็นได้รับรู้เฉพาะสิ่งดีๆ ข่าวดี หรือสิ่งที่ทำให้เราพัฒนาตัวเองได้มากขึ้น อย่าไปเสียเวลาจมปลักกับการมองเห็นการได้ยินในสิ่งที่ทำให้เราตกต่ำลง

​

ครูเจนได้เห็นและรู้จักคนไทยในต่างแดนที่กดตัวเองอยู่ตลอดเวลา ว่าฉันไม่ดี ฉันไม่เก่ง ฉันทำอะไรก็ผิดไปหมด แม้แต่จากสามีตัวเองหรือคนรอบข้าง ครูไม่ค่อยเห็นด้วยนัก แม้ว่าจะมาคนใกล้ชิดที่สุดคือ สามีของตัวเอง ลองฉุกคิดสักนิดว่าเขาจะมีบุญคุณอะไรกับเรามากเท่าบุพการีของเราหรือไม่ หรือเขาถือว่าเป็นพระอรหันต์ของบ้านหรือไม่ หรือถ้าตัวเขาเองก็ไม่ได้มีทุกอย่างเพอร์เฟค ไม่ได้เป็นตัวอย่างที่ดีเป็น role model ให้คนอื่นได้ อย่าเสียเวลาไปฟังคำตัดสินของเขาเลย เพิกเฉยไปเสีย และไม่ต้องตอบโต้ใดๆ

​

ครูเจนขออวยพรให้คนไทยในต่างแดน โดยเฉพาะหญิงไทยในต่างประเทศทุกคนได้รับความเท่าเทียมอิสรภาพและความสุขเสมอเหมือนอยู่ในประเทศของตัวเองค่ะ รักมาก ขอบคุณและสวัสดีค่ะ

 

💖ด้วยรัก💖
เจน กิเนล